De opstand der horden

Omschrijving

Niemand beweert dat Europese leiders het volk weer voorbereiden op een oorlog. Maar het thema van de angst en wat die angst met mensen doet als ze er door worden gegrepen, is nooit uit de tijd. Dit gaat over de condition humaine. Angst disciplineert. Tot op bepaalde hoogte.

Daarbij lijkt het wel een 'condition politique' deze angst tegelijkertijd te bevestigen en te 'verkleinen'. Verkleinen omdat het een mate van hanteerbaarheid suggereert (aanslagen worden gepleegd door 'enkele fanatici' zegt men - maar wel erg vaak én toenemend, zeg ik...), bevestigen omdat het afleidt en wegleidt van een fundamenteler probleem - de neoliberale beleidsconsensus - die monetaire speeltuin van de elite.
In de loop van honderden jaren is in heel West-Europa een stelsel van opvattingen en waarden ontstaan, dat ons bindt: de specifiek westerse opvattingen over het individu. De samenleving wordt bij ons gezien als een groep van individuen, gelijkwaardig en met een vrije wil, die elk hun eigen geweten volgen. Dat is het organiserend principe geworden voor samenlevingen in het Westen, anders dan in regio's waar de clan of de kaste de dienst uitmaakt.