‘Het enige nadeel is dat je soms wat minder vlees door je pasta hebt.’

Omschrijving

Het huis van Marianne (54) uit Emmen zit altijd vol met asielzoekers. Jonge jongens, die als alleenstaande minderjarige asielzoeker nog opvang van de overheid krijgen, maar op hun 18e op straat komen te staan. Soms heeft ze er wel tien tegelijk in huis. Haar dochter van 22 woont deels bij haar, en deels met haar man in Duitsland.
Ik heb kinderen altijd leuk gevonden. Ik ben begonnen als oppasmoeder, en daarna in de pleegzorg verzeild geraakt. Ik had een tijdje een Somalische pleegzoon, en die kwam op een dag thuis met twee andere Somalische jongens. Had hij op het station ontmoet. Het was winter, en die jongens waren halfdood van de kou. Ik heb de gemeente gebeld, maar die hadden daar niks mee te schaften, zeiden ze. Toen begon ik erachter te komen hoe het hier echt werkt. Ik heb die jongens in huis genomen, ik vind gewoon niet dat je een kind op straat moet flikkeren als 'ie 18 wordt. Meisjes kunnen meestal nog wel ergens terecht, maar jongens niet. Mensen zijn bang voor ze omdat ze uit een andere cultuur komen. Terwijl dit de meest veilige mensen zijn die je om je heen kunt hebben. Ze kijken wel uit om iets verkeerd te doen, ze worden zo op het vliegtuig naar huis gezet.