Over de binnengrenzen van de integratie - Hoe kunnen vluchtelingen beter en in de Nederlandse samenleving?

Omschrijving

De vluchteling bestaat net zo min als de Nederlander. Maar de vluchtelingen die hun weg naar West-Europa vinden delen wel veel ervaringen. Anders dan de meeste migranten hebben zij veelal niet bewust gekozen voor Nederland als land van aankomst. Een haastig vertrek uit een oorlogsgebied en de dreiging van geweld of vervolging bieden zelden ruimte voor gedegen voorbereiding op leven in een nieuwe samenleving. Die nieuwe wereld is dan ook in veel opzichten volstrekt onbekend. De jonge Syrische student Yazan Rajab publiceerde onlangs zijn vluchtervaringen onder de titel Nooit meer bang zijn. Over zijn aankomst op het station in Brussel schreef hij: 'Ik was onder de indruk van de omvang van dat station, maar wat me het meeste trof, was de roltrap die ik kon zien vanaf mijn zitplaats in de trein. Ik zag een bijna eindeloze stroom van geheel verschillende mensen. Blanke mensen, zwarte, bruine, rode en gele. De roltrap bracht mensen van alle mogelijke rassen en huidskleuren naar boven en dat bleek hier in dit station en in deze stad volkomen normaal te zijn. Niemand keek daarvan op. Voor mij is het een van de mooiste beelden die ik ooit gezien heb.' (De Becker, 175).
Iedere vluchteling is een migrant, vaak zelfs een kennismigrant. De bagage die vluchtelingen meebrengen zit in hun hoofd en doorgaans niet of nauwelijks in hun koffers. Iedere vluchteling heeft een eigen verhaal met specifieke ervaringen en kenmerken. Aangezien vluchtelingen in veel opzichten van elkaar verschillen - naar regio van herkomst, leeftijd en taal, cultuur en religie, naar scholing en opleiding - zijn er zeer uiteenlopende routes nodig om integratie in de Nederlandse samenleving te realiseren.