Koo van der Wal (1934) was gedurende vele jaren hoogleraar in een breed palet aan filosofische disciplines, van algemene inleiding, ethiek, rechtsfilosofie, wetenschapsfilosofie, filosofie van geneeskunde, tot en met milieufilosofie. Sinds zijn emeritaat in 2000 is hij actief gebleven als docent en auteur op dit brede gebied. Het boek dat ik hier bespreek is een verbeterde versie van enkele voorgangers. De eerste versie verscheen in 2012 onder de titel Nieuwe vensters op de werkelijkheid. De tweede versie verscheen in 2016 in het Duits onder de titel Die Wirklichkeit aus neuer Sicht. De derde versie, die ik hier bespreek, verscheen in 2020. De symfonie van de natuur kan naar mijn inschatting het best getypeerd worden als bijdrage aan ecofilosofie. Daarom past een bespreking ervan heel goed in de lijn van ecologische reflectie en ecologisch waardenwerk, die in dit tijdschrift al jarenlang aandacht krijgt.
De kracht van het boek
Koo van der Wal is diep doordrongen van de urgentie van een andere verhouding tot natuur, gezien de ecologische ram(p)koers die de mensheid op wereldschaal volgt. Die andere verhouding tot natuur, die nodig is om het tij te keren, zal diepgaand moeten doorwerken in onze individuele en collectieve keuzen, daden en leefstijlen, maar ook in onze gevoelens, gedachten en gesprekken, en daarmee in onze onderliggende interpretatiekaders en levenshoudingen. Als filosoof concentreert Koo zich op het laatstgenoemde niveau, aan de hand van de ontwikkeling van het natuurbeeld door de eeuwen heen.