In zijn postuum verschenen boek Humanism and Democratie Criticism (2004) doet Edward Said een poging om twee vormen van humanisme te verzoenen: het sociaal-kritisch humanisme en het bildungshu-manisme. Om een opening naar het meer traditionele bildungshumanisme mogelijk te maken, probeert Said een nieuw theoretisch raamwerk te ontwikkelen waarin afstand wordt genomen van het postmoderne relativisme. Hierbij maakt hij gebruik van het werk van o.a. Giambattista Vico, Leo Spitzer en Erich Auerbach. Vooral in het werk van deze laatste ontdekt hij belangrijke bouwstenen voor een verbindingstheorie.
Nieuwsbrief Waardenwerk Digitaal
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van Waardenwerk Digitaal en blijf op de hoogte!