Een goede docent kan iemand zijn die zijn vak (ambachtelijk) verstaat, of iemand die ‘deugt’. Die verschillende betekenissen zijn beide terug te vinden in omschrijvingen van competen- ties en ‘professionaliteit ’, waarin zowel naar ambachtelijke als naar mens- en maatschap- pijgerichte waarden wordt verwezen. Professionalisering lijkt echter vooral gericht op ont- wikkeling van ambachtelijke competenties; daarmee wordt de minder meetbare mens- en maatschappijgerichtheid verwaarloosd.
Normatieve professionalisering kan worden beschouwd als het proces van bewustwording van de eigen identiteit als docent en de vertaling van de eigen normen en waarden naar het onderwijs . Goede methoden daarvoor zijn de ‘kernrefl ectie’ en het intercollegiale gesprek over ambachtelijke en mens- en maatschappijgerichte waarden.