Omschrijving
van wetenschap en technologie aan de Vrije Universiteit in Amterdam, heeft zich gedurende zijn academische loopbaan volhardend ingezet voor hervorming van de universiteit (Zie bijvoorbeeld Wetenschap als koopwaar, 2003). In 2013 culmineerde die inzet in een vlammend Manifest, dat hij samen met Willem Halffman in Krisis publiceerde: Het academisch manifest; van een bezette naar een publieke universiteit. Dit manifest gaf de aanstoot tot een kritische beweging van academici, in Nederland en daarbuiten, met ingrijpende hervorming van de universiteit als doel. Het platform van deze beweging fungeert nog altijd, zie http://platform-hnu.nl, en Radder is daar nog steeds actief bij betrokken. Zijn laatste boek, dat ik hier bespreek, is een compilatie van eerdere publicaties, herzien, geactualiseerd, en tot een nieuw geheel samengesmeed. Het geeft een goed beeld van Radders kritiek op de tendens om organisatie en beleid van wetenschappelijk werk steeds meer te richten op het behalen van financieel profijt in dienst van private belangen, terwijl dit ten koste gaat van noodzakelijk en basaal onderzoek dat in dienst staat van publiek belang. Het boek geeft ook uitdrukking aan Radders grondige stijl van filosoferen. Bij zijn uiteenzettingen over vele kwesties betrekt hij discussies die daarover gevoerd zijn, en worden de argumenten over en weer nauwgezet afgewogen. Bovendien is hij van mening dat een filosoof, die zich een visie vormt over concrete praktijken, zich ook in die praktijken moet verdiepen, tot in de details. Het resultaat is een omvangrijk betoog dat enerzijds wél uitgaat van een duidelijke en normatieve invalshoek, maar anderzijds vaak uitkomt bij genuanceerde conclusies. Daarmee doet hij recht aan de complexiteit van de grote vraagstukken van deze tijd, maar maakt hij het niet alleen zichzelf, maar ook de lezer niet gemakkelijk. Toch is het, naar mijn ervaring, zeker de moeite waard om het eigen denken te scherpen aan Radders inzichten, al zult u het misschien -net als ik- niet in alles met hem eens zijn.
