Wat de samenvatting en reconstructie van Pierre Bourdieu's habitustheorie betreft, zal ik het kort houden. Want dit onderdeel van zijn werk wordt sinds lang breed gerecipieerd en behoort tot het best onderzochte.1 In plaats daarvan wil ik mij concentreren op de kritiek die uitgeoefend is op zijn habi-tustheorie, in het bijzonder de kritiek van Jacques Rancière.2 Ik zal afsluiten met een, van de namen Bourdieu en Rancière los te koppelen bespreking van wat het mogelijkerwijs impliceert als men een habitus onderzoekt.
Nieuwsbrief Waardenwerk Digitaal
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van Waardenwerk Digitaal en blijf op de hoogte!