Humanistische antwoorden op de financieel-economische crisis?

Omschrijving

'Breekt de sociale ijstijd in Nederland aan?'

De gevolgen van de financiële en economische crisis zullen in de jaren 2012 en verder, ongeacht de politieke kleur van het kabinet, met kracht inwerken op de sociale zekerheid (lonen, uitkeringen en subsidies) van veel mensen. Maar ook op belangrijke zaken als cultuur, toegang tot de rechtspraak, het onderwijs, ontwikkelingssamenwerking, et cetera zullen de gevolgen groot zijn. Nu al leeft volgens het Sociaal Cultureel Planbureau een op de tien kinderen jonger dan achttien jaar in een gezin dat zich onder de armoedegrens bevindt en ze lopen een groot risico op langdurige armoede (SCP 2011, 10). De internationale financiële crisis aan het eind van de jaren 2000, ook wel de Global Financial Crisis of de Grote Recessie genoemd, wordt door veel economen als de zwaarste financiële crisis sedert de Grote Depressie van de jaren dertig van de vorige eeuw gezien. De crisis resulteerde in het ineenstorten van grote financiële instituten, het redden van banken door overheden, het ineenschrompelen van de aandelenkoersen over de gehele wereld, fors dalende huizenprijzen, stijgende werkloosheid en sterke daling in economische activiteiten. In Nederland antwoordde de regering op de zeer verslechterde overheidsfinanciën vanaf 2009 met forse bezuinigingen. De algehele Europese staatsschuldencrisis, ook wel de eurocrisis genoemd, verhardde ook de Nederlandse politiek en gaf munitie aan het populisme van rechts en links (Ewijk en Teulings, 2009). Er zijn voor de crisis van het huidige neoliberale kapitalisme diverse verantwoordelijken aan te wijzen: bankiers, regeringen, toezichthouders én consumenten.