Lichamelijkheid in het werk

Omschrijving

Dit is een gedicht dat door een patiënt geschreven in 2005. Hij verbleef destijds in de Forensische Psychiatrie en was daar in behandeling, gedwongen, opgenomen. Dit essay is een exploratie vanuit de dagelijkse praktijk hoe lichamelijkheid binnen de forensische psychiatrie begrepen kan worden en wat dit voor het werk van mij, als geestelijk verzorger, betekent.

Allereerst een uitleg van de maatregel TBS. Patiënten die verblijven in een forensisch psychiatrisch centrum, afgekort als FPC, hebben in principe allen een TBS-maatregel opgelegd gekregen. Zij zijn zoals dat heet ter beschikking gesteld. Ter beschikking gesteld, omdat ze een delict hebben gepleegd waarvoor tenminste een gevangenisstraf van 4 jaren gegeven kan worden. Ten tijde van het delict waren zij deels of geheel ontoerekeningsvatbaar. Een deel van het delict kan hen daarom niet aangerekend worden, omdat in het plegen van het delict een stoornis van invloed is geweest. Deze stoornis kan een persoonlijkheidsstoornis en/of een ernstige psychiatrisch stoornis zijn. Voor het gedeelte dat hen aangerekend kan worden krijgt de persoon een gevangenisstraf. Voor het gedeelte dat hen niet aangerekend kan worden krijgt de persoon een behandeling. Deze behandeling vindt plaats in een streng beveiligde omgeving om de maatschappij en de patiënt te beschermen. Een FPC is dus een beveiligde psychiatrische kliniek waar patiënten met verschillende stoornissen behandeld worden, omdat de stoornis een risico op herhaling van een misdrijf kan betekenen.