Publicaties over normatieve professionaliteit vinden veelal hun basis in de Habermassiaan- se tegenstelling tussen systeem en leefwereld . Hoewel deze indeling bijzonder vruchtbaar is gebleken, leidt hij ook tot een idealisering van de leefwereld als het morele domein bij uitstek. Dit hoofdstuk laat de morele ambivalentie van beide domeinen zien en tilt daarmee het begrip ‘normatieve professionaliteit ’ boven de indeling uit. Met behulp van een casus over humanistisch geestelijk verzorgenden binnen de krijgsmacht wordt deze visie verhelderd.