Post scriptum

Omschrijving

(1) Over coherentie

In mijn tekst over filosofie en waanzin, In de ban van de omtrekkende beweging (in dit nummer), heb ik geprobeerd zin, samenhang of coherentie aan te brengen. Is dit streven naar coherentie en orde de filosofische boventoon, die een waanzinnige ondertoon van dreigende incoherentie en chaos beheerst, onderdrukt of ‘in het gareel’ brengt? In dat geval zou deze tekst passen bij de gedachtegang van Strassberg (2014: 9 e.v.), volgens wie filosofie de rede, de orde en het streven naar totaliteit vertegenwoordigt en de waanzin de redeloosheid, de chaos, en het streven naar oneindigheid. Echter, mijn opvatting van de verhouding tussen filosofie en waanzin verschilt hierin wezenlijk van die van Strassberg (verg. Antoine Mooijs bespreking in dit nummer); zowel in filosofie als in waanzin spelen de twee strevingen: een verlangen naar orde, systeem en vastigheid én een verlangen naar chaos, oneindigheid en fluïditeit (zie mijn boek Filosofie van de waanzin, 2014, o.a. p.665).
Daardoor blijft de vraag of een gedachte, een expressie of een tekst (*deze* tekst) tot de filosofie of tot de waanzin behoort een open vraag, die niet eensluidend of afdoende kan worden beantwoord door naar de mate van orde, redelijkheid of coherentie te kijken.