Dit dubbeldikke winternummer van Waardenwerk is de laatste aflevering van de negende jaargang. Dit betekent dat we komend voorjaar het tienjarige bestaan van dit tijdschrift kunnen vieren. Daar zijn we blij mee. De beslissing om dit tijdschrift in 2012 onder een nieuwe naam en als vrijwilligersorganisatie voort te zetten (met de onmisbare steun van uitgeverij SWP), werd mede gemotiveerd door ons onbehagen over de afstand tussen de levensbeschouwelijke waarden die het Humanistische Verbond en de Universiteit voor Humanistiek uitdroegen aan de ene kant, en wat daarvan terecht kwam in de alledaagse praktijk aan de andere kant. Soms leek het wel of het genoeg was om centrale waarden op te schrijven en daar ‘achter te gaan staan’. Alsof het werk dan al gedaan was. Uit ons onderzoek naar normatieve professionalisering kwam naar voren dat ethische richtlijnen en beroepscodes in de praktijk ook behulpzaam waren bij het toedekken van het alledaagse gedoe en gerommel tussen professionals en organisaties en vaak als scherm dienden waarachter het gedachteloos meewerken van professionals aan het bestendigen van maatschappelijke ongelijkheid en uitsluiting comfortabel schuil kon gaan. ‘Bij ons staat altijd de mens centraal.’ Het netjes opschrijven van mooie ‘kernwaarden’, ethische richtlijnen en beroepscodes staat op de voorgrond en de alledaagse worsteling van professionals en burgers om die waarden tegen de klippen op waar te maken – en alles wat daarbij onvermijdelijk mis gaat – verdwijnen naar de achtergrond.