Sinds 2016 is Henk Kouwenhoven bestuurder bij Sherpa, een organisatie voor (ambulante en intramurale) ondersteuning aan mensen met een beperking, in het midden van het land. In vervolg op het voorgaande artikel, waarin verslag is gedaan van de jarenlange betrokkenheid van de Hogeschool Utrecht bij Sherpa bij het omgaan met ethische en morele vragen, zijn wij nieuwsgierig naar het perspectief en de rol van de bestuurder op dit thema. Als we ruim anderhalf uur hebben gesproken met Henk Kouwenhoven, constateren we met elkaar dat in dit interview gebeurt waar het over gaat: ethische en morele vragen op tafel brengen en in openheid bespreken, kunnen en durven toelaten dat die morele vragen jezelf raken, dat dat niet altijd makkelijk is (‘daar kan ik wel wakker van liggen’) maar het zijn vragen die wél de kern van de zorg raken. En die het werk als bestuurder juist mooi maken: ‘waar ga ik blij van naar huis, dat is een mooi gesprek met iemand, niet dat een spreadsheet klopt.’ Wat niet betekent dat Kouwenhoven níet op de centen zou letten – juist het bij elkaar brengen van alle relevante dimensies, duidelijk maken wat het speelveld is, ziet hij als zijn belangrijke rol als bestuurder. Maar altijd gericht op: wat is goed voor de cliënt, wat is goed voor de medewerker. In termen van normatieve professionalisering: wat is hier werk dat deugt en deugd doet? Toen we Henk Kouwenhoven vroegen om een interview was zijn eerste reactie: ‘Dan moeten in ieder geval Mirjam Castein en Jacquelien van Dijk erbij. Zíj zijn enkele van degenen die het doen.’ Mirjam Castein is begeleider Ambulante Ondersteuning en voorzitter van het team Ethische Refl ectie. Jacquelien van Dijk is jaren geleden gestart als Z-verpleegkundige en nu adviseur Leren en Ontwikkelen bij Sherpa